Erguvan Sayfalarda Adın

Erguvan demli bakýþlarýn yaðarken düþlerime,
Hayallerimde ince narin parmaklarýn.
Seni saklarým usaresinde bembeyaz zambaklarýn.
Sorma sebebini saçlarýmdaki aklarýn.
Beni yalnýz menekþeler anlar,
Nedensiz deðildir boynunu bükmesi onlarýn.

Sakýn, ansýzýn çýkýp gelme!
Ben alýþkýn deðilim vuslatýna.
Kurtulmak için erguvan hayallerinden,
Atlayýp gidecektim veda atýna.
Bir demet menekþe, bir bardak çayla baðladýn.
Önce gözlerin aldý aklýmý,
Sonra dudaklarýn…

Bakýþlarýnda ýslandým,
Gittikçe güzelleþtin hayallerinde yasaklarýn.
Ýkram eden sen olunca,
Çayý ayrý bir hazla yudumladým.

Sen, çay, menekþe üç güzel; üç adým.
Ölümüm geldi de aklýma aðlayamadým.
Saf tutup yaranla, el baðlayamadým.
Bir þafak vakti,
Ak tanla birlikte semadaydý avuçlarým.
Kömür karasý gözlerle düþtü yadýma suçlarým.
Erguvana döndü sular saçlarýnda,
Kirpiklerin deðdi aklýma ýslak;
Seni unutamadým.

Çayýmýn kekresinde menekþe gölgesi,
Beni takip etti adým adým bakýþlarýn.
Her yudumda gözlerin vardý, sen vardýn.
Erguvan sayfalara yazýldý adýn.
Sen, çay, menekþe…
Üç emsalsiz güzeliydiniz erguvan sayfalarýn.
Ankara,25.10.2009 Ý.K




Sosyal Medyada Paylaşın: