Hikâye-i Çay
Sanmayýn ki bu bir masal, gerçeðin kendisi.
Gözlerde sürme gibidir çaydanlýðýn isi.
Mest eder dinleyenleri semaverin sesi.
Hep mestane demde has demdir hikaye-i çay.
Ayla çay, sýrçadan billurdan, köþk gönül saray.
Gökyüzünden tebessüm eder yeni doðmuþ ay.
Dökülür bardaða huzur derlenir sanki bahar.
Baþlar gamdan azade demde hikâye-i çay.
Billur bir bardakta gamzeli gülüþtür dem dem.
Bu munis demde çayla baþlar bitmez hikâyem.
Aðyar çatlar hasedinden benimle diye yâr.
Dolar gönlüme sükun parlar sevinçten didem.
Bir dem gelir demliðimle bardaðým bütünleþir.
Ben de gam býrakmazlar hiç ikisi üleþir.
Ayla çay, sýrçadan billurdan köþk, gönül saray.
Ünsiyet de kaþýkla çay bardakla dilleþir.
Gül demli demlerde gülsuyuyla demlenir çay.
Gökyüzünde çaya hasret sessizce gamlanýr ay.
Güneþ çaydan ýþýk alýr ince belli nazlanýr.
Çay deminde kerpiç hane olur bana saray.
Ay vay diye vay çay diye dövünür durur su.
Buðu buðu tüten suya ateþ kurar pusu.
Alev mi kor mu bilinmez ki suyun korkusu.
Müstesna eda ile baþlar hikaye –i çay.
Ankara,23.10.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.