Akıt Yüreğindeki Asılsız Zehirleri

Tersine akmayý dileyen nehirler soylu hesaplaþmalarla yol arýyor kendine
Suya eðilen aðaç dallarý hüzzam okþayýþlarýn vurgun özünü biriktirirken
Her mavi hoyrat bir özlemin yorgun yelkenlerini çaðýrýyor ah bedenine
Titriyor su, sessiz düþünüþlerin tükenmiþ soluklarýný gövdesine çekerken.


Oysa endiþeli bekleyiþlerin kavuþma mevsimlerinde yýrtýlýnca yelkenler
Yürek gönlünün sesini dinler, sitemkâr düþünüþlerin odalarýna gün girer
Her üþümüþlük mevsimden deðildir, daðlara sevdanýn güneþi erken düþer
Aþkýn anlamýný dünde arama, göðsündeki o asil yara asýrlardýr orada kanar.


Çözümsüz tükeniþler doldurup her þölende yaþam kadehine içersin acýlarý
Dudaklarýndaki sevginin türküsüdür, karýþtýrma tabaðýna sakýn sancýlarý
Her mum kendi dibini aydýnlatýr, sessiz düþünüþlerle ýþýt kör karanlýðýný
Kutuplar bile erimekte bak, saklayamadý gövdesinde doðanýn sýrlarýný.


Bundan böyle sevinçler ek topraðýna, coþkularýn ýrmaðýnda yýka yüzünü
Akýt yüreðindeki asýlsýz zehirleri, yedi iklim derinlere göm sen hüznünü
Sök at içindeki anlamsýz sorularý, pusulasýz da olsan bulacaksýn yönünü
Kendi masalýnýn kahramaný ol haydi, yeter ki izle yaþamýn izdüþümünü.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: