Ve yine benim için bir ayrýlýk vakti daha geldi
Çok acýtýyordu ayrýlýklar benim canýmý
ama hiç biri bu kadar acýtmadý canýmý
Sen gittin ve ben yalnýz kaldým yine her zaman ki gibi
Artýk;
Bu soðuk sonbaharda kimin ellerini tutacaðým
Kimin ellerini ýsýtacaðým kimin gözlerine bakacaðým
Ya kimin omzunda aðlayacaðým hüzünlü olduðumda
Ya kimin karsýna geçip soðuða aldýrmadan
Seni seviyorum, seni seviyorum diye haykýracaðým
Kimin göðsüne koyup basýmý anne sýcaklýðýnda gözlerimi kapatacaðým
Ey söyle nazlý yârim gittin
Hem de öyle bir sonbaharda gittin ki
Ben neye uðradýðýmý sasýrdým...
Ben sonbaharý çok severdim yaðmur yüzünden öyle bir zamanda gittin ki
Ne yaðmur vardý nede kar
sadece göz yaslarým vardý arkandan akan...
Çok soðuk bir gece üþüyorum hüzün
Sensiz yattým yataðýma bu gece.
Nerdesin ey hüzün meleði nerde
gel ört üstümü ört ama
Gitme...
Çünkü bu gece çok soðuk
týpký senin gýdýsýn gibi bir sonbahar aksamý bu
Gitme; biliyorum çok þey ýsýtýyorum senden ama anla beni;
Sen hiç sevdiðini bir sonbaharda sýcak kucaðýndan alýp topraklara gömdün mü?
Sen hiç kaybetmekten korktuðunu yitirdin mi ki beni anlayasýn
Ve kal ilk defa olmasa da bu isteðim kal sen bende bu sonbaharda
ümitnebil