Pencere önünde ekmek kýrýklarý
yanlýzca güvercinler konuyor
hayatýný vekaleten
televizyon önünde yaþýyor
çalar saati yok güneþle uyanýyor
Gürültüsüz sessiz, günler geçiyor
ütü temizlik yapacak her bi seyi var
yemek vakitlerinde boðuyor yanlýzlýklar
o kadar temiz ki þüpheli evi
Tüm þu yaþanmamýþ mekanlar gibi
dirençler kýrýlmýþ savaþlar kaybedilmiþ
ta Isa dan beri talan her yeri
yýpratan yýllar deðiþtirmiyor
yanlýzca yaþayanlar solar gölgeler zaten degismiyor
televole basýndan öðreniyor
yaþam hikayeleri deriyor
Ama en kötüsü bile deðil banal
Sonunda buluyor her seyi normal
Her akþam mis kokular sürünüyor
Ama uzaðýnda her þeyin kimse dokunmuyor
sevmeden sevilmeden zaman uzuyor
Vakit geçtikçe unutmayý seviyor
hayalleri o kadar sýradan, biliyor
On ya da yirmi fotoðraf sayfasý hayat
ve sonuç, dengesiz yýllýk gizemsiz hayat