Seni başka sevdim ben
Çok zor senin yokluðun
gözlerime sonbahar yaðmurlarý düþtüðünde
ve sen her geldiðinde yaðmurlarla biriktin
seni çok özledim sonra
kýrýcý kelimelerin ucunda dumana karýþýyor bazen hayatýmýn ikilemleri.
ve bu ne zaman isyana dönse, her günahtan sana kaçýyorum
benim, benden kaçan mahkumluðum soluk soluða yorgun
senin gözlerinde bakmayý, bir becerebilseydim bütün gidiþlere diz çöküp...
senin gözlerinde dünya yanýyordu
fýrtýnaya gideceksen kar çiçeði gibi inat benim her kaybediþim
ben seni sen bilmedende sevdim, kendimden çok seni kaybettim belkide
baþkalarý baktý gözlerinin buðusuna...ama ben en çok onlarý özledim
baþkalarý oldu hep senin yanýnda...ama seni en çok ben özledim
ve bütün gecenin kýyýsýnda, senin uzaðýna doðru koþtum
hep gecenin kýyýsýnda bekliyorum.
sana asla gel demedim bunu duvarlara bile söylemedim
hayatým da bir hücre gibi sana bölünmüþ acýlar var
belki þimdi benim yanýmdan gidecekler yok
yalnýzlýðýn sana dönük bir yüzü var sadece,
þimdi benim gidecek bir yerimde yok
çok deli bu baþý boþluk
ve adý gökyüzünde bir dua gibi bunun, bunu sana söyleyemem
bir adý yok bunun.
seni üzdüklerinde hissettim bunu...
çünkü yaðmurluydu seni özlediðim geceler
sen durgunca bakmýþsan gecenin öteki yüzüne
benim içimde günahlar kavrulur
içimde yýkýk bir köþede
bir yoksulun hýçkýrýðý gibisin
asla karþýlýðýn yok senin.
seni onlardan baþka sevdim ben
yanýnda olanlardan çok baþka....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Battal Karslıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.