Gel...

Gel,
Ateþ düþmüþ yüreðime
Kor avuçlarým
Zehir zemberek yazarým
Þiir pus olur,
Þair sus olur.

Gel,
Gözlerim sabah serinlerinde üþümekte
Gece gam/kederin adý oldu
Bak
Geride kalýnca gün
Ufkumda hasretlik doðuyor
Gün gidiyor,
Giden gidiyor.


Bak,
Gözlerim ufka düþmüþ
Aranýyorum her yerde
Pencerem sessiz açýlýr
Kan çanaðý gözlerim
Þiire düþüyor sözüm.



Duy,
Rengini yitirmiþ her þey
Bir al bir mor yanaðým
Titrek bir miras kaldý,
Dudaklarým.

Söz düþtü yüreðime
Þiir þiir kanarým bilesin.

Bu nice haldýr
Bu nice devran
Gitmeler anlýma yapýþmýþ
Kara yazgýdýr...




04.09.2008

Sosyal Medyada Paylaşın: