ANILAR 6

Ardýndan þehir þehir, gezdiðim zamanlarda
Rastladýðým her yerde, sana bir ah býraktým
Hayatý Aþka bölüp, çizdiðim zamanlarda
Kuruyan has bahçemden sana eyvah býraktým

Caddelerde yürürken, bazen sokaklarýna
Gezerken boþ gördüðüm, duvarlara resmini
Aldýrmadan çizerken, þehrin yasaklarýna
Vefasýz esmer diye, yazýyordum ismini

Nihayet Ýstanbul’du, en son konakladýðýn
Peþin sýra koþarken, bulduðumda izini
Canýmýn yarýsýyla, sevdamý sakladýðýn
Kararmýþ yüreðinin, çözemedim tezini

Bilmem hatýrlarmýsýn, ararken gördüðümde
Betin benzin solmuþtu, yaptýðýndan utanýp
Sahte bir tebessümle, karþýmda durduðunda
Bir daha sevemezdim, sana asla inanýp

Zaten aþk mahcup olup, düþerken gözlerinden
Haykýrdý taþ yüreðin, suratýma haince
Maziyi inkârla kir, akarken sözlerinden
Masum sevda yaþlarý, döküldü ince ince

Beni öyle býrakýp, giderken bir kez daha
Ardýndan bakakaldým, saatlerce öylece
Sarmýþtý matem teni, çýkmam sandým sabaha
Firuze hayallerim, sona erdi böylece.

Muzaffer TEKBIYIK


Sosyal Medyada Paylaşın: