KURDUM

gönül sarayýna otaðý kurdum,
Çýkýp yýldýzlardan sor beni beni.
Aþkýn tezgahýnda ömür tükettim,
Gurbetlere saldý yar beni beni...

Yaðmur oldum yaðdým çaðlayýp aktým,
Dermaným tükendi biçare kaldým.
Yaktýðým ateþte ben kendim yandým,
Çýkmaz sokaklara saldý yar beni beni.

Okudum dünyanýn elif besýný...
Haykýrdým ardýndan duymaz sesimi.
Yarattým içimde aþk kalesini...
Eller fet etmeden sar beni beni.

Halit Macit / Trabzon 20 / 10 / 2009
Sosyal Medyada Paylaşın: