Esaslý bir çýðlýkla yayýlýr,
Perdeyi kaldýrýnca gözleri yakan güneþ...
Ayný gözler,
Çerçeveyi kaldýrýp baktýðýmda resmine,
yanar içerden,
Çýðlýksýz, sakin ve sessiz,
Hafif yaðan yaðmurun,
noktaladýðý parke taþlarý gibi,
akar gözyaþlarým,
Taþar yüreðimdeki sancýlý hendekler...
Uzaklarda eser sevda rüzgârý,
Yüreðim dalýndan kopmuþ uçar,
sevda ile.
Uçar dedimse,
sürgündür o.
Sonsuza deðin sürecek...
Ama öyle ki,
Vazgeçmeyi, unutmayý bilmeden...
Efe Ulaþ