Şair delili-20 Ekim 2009

Okunaklý birkaç satýr sana sesleniyordu..
Gün tuhaftý, anlaþýlmýyordu derdi.
Doðumlar selamlanýlýyordu loþ bir odanýn içinde.
Kimse konuþmuyordu, yalnýzca yazýlýyordu tüm sesler...
Ýlahi desturlardan ilimsiz ve de çelimsiz bakýþlar yansýyordu.
Perdeler soluktu sigara dumanýndan,
Kalpler yorgundu, uzunca kalýndýktan sonra mecburen terk ettikleri iç hasretleri yüzünden.
Leyla diyordu bir adamýn beyni,
Bir diðerinin ki Hüsra...
Hisler çarpýyordu birbirine,
Ancak kardeþ olamýyordu yabancý Aþklar...
Özlem böylesine ölümlü bir günün, baþ kahramanýydý.
Göz yaþlarý mecburen damlýyordu yere.
Adetler, örfler, dünler, yarýnlar anlamsýzdý..
Acý diyordu bir cümle, diðeri ölüm, ötekisi ise yokluk...
Vazgeçilmiþ bir yenilgiye dönüþmüþtü artýk Aþk,
Bir þair yine de yazmaya çalýþýyordu tarihine maðlupluðunu...
Çünkü istediði Aþk deðil, yalnýzca Aþk’ý anlatmaktý...


YasakSokak "Kirli Geçmiþi Silme Giriþimleri.."
Sosyal Medyada Paylaşın: