Sokak bekler, içine en kuytularý alýr, saklar.. Balat da bir yalan vurur karaya. Haliç�in gözleri kapanýr, kokusundan çekinir. Esmer, zayýf çocuklar koþar sokaklarýnda Ýstanbul�un... Ýlk kez görüyorsan, doðunun varoþ bir köyünde sanýrsýn kendini. Yine de caddelerde koþtururlar atlarýný çerçiler.. Peþine onca otomobili takar bir at, yorulmuþtur, bezmiþtir canýndan.. Gözünü kapatsan, nal sesi içinde, daðlarýn kokusu gelir burnuna. Egzoz dumaný deðse tenlerine, ýsýndýklarýný sanýr, yoðun trafik kýskacýnda kaðýt mendil satan çocuklar.. Her gün, her saat, her dakika ve an, tanýmadýðý insanlarýn önüne çýrýlçýplak uzanýr Ýstanbul.. Orospu gülüþler büyütür Galata da, Çamlýca da, Beyoðlu�n da.. Aðrý gibidir Ýstanbul, adýmýný attýkça canýný yakar..
Sosyal Medyada Paylaşın:
YasakSokak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.