tirþeydi gönlüm
vurgunu tatmadan önce
.
...
......
ayaza kesti yüzümün sen mimiði
uzandým güneþin sýcak tenine
gözlerimi kapatýp
maskenin derinine
deli dumrul bir aþkýn kývýlcýmý
yüreðe düþen
ki.. sevmem hüznün mor halini
içime yürüdüðüm uzun yol
döþümde saklý ayak izi
gelecek zahir diyerek
havada asýlý onca söz
sýzýydý
suskularýn ardýndan gelen
zifiri gece
vurdum sesimi zemheriye
taþlaþmýþ göðsümden irin akýyor
her fecirde ölüme dikili göz
deðil ki... kefene bürülü bu yürek
nefesim ciðerlerimde infilak
bahar kokardým oysa
aþkýn aðýrlýðýnca
ve
þehvet dillenince
gelmeden
cinnet
sövdüm talihin
sakýz patlatan kadýn sesine
Yeþim Deren