Meğer Sen Gitmişsin

Köþe baþýnda iki adam gördüm,
Dillerine ahlar, vahlar dolanmýþ,
Daha gençti, yazýk oldu diyorlardý durmadan,
Kime ne oldu, diye sordum,
Sustular.
Yürüdüm,
Bir baktým kocaman bir kalabalýk,
Sokak baþý, mahþer yerine dönmüþ,
Ben bu kalabalýðý, iki yerden bilirdim.
Birini düðünde, birini yasta,
Yoksa, bir yerde daha mý olurdu?
Biri mi hasta?
Ýçimden bir tren geçti aniden,
Vagonlarý kopmuþ biribirinden,
Telaþla yaklaþtým evin önüne,
Aðýtlar yükseliyordu gökyüzüne,
Aðlayanlar, diz dövenler,
Kadere sayýp, sövenler,
Tepeden, týrnaða bir çaresizlik.
Anladým ki, sen gitmiþsin.

Meðer ondandý gülün açmamasý,
Deniz neden durgun diyordum ben de,
Çocuklar top oynamýyor,
Dükkanlarýn kepenkleri kapalý.
Su acý, tuzun tadý yok bugün.
Meðer sen gitmiþsin.

2008 Yýlýnda kaybettiðimiz Erzincanlý merhum Hasan Kaplan anýsýna. Ruhu þad olsun.

S.U.
Sosyal Medyada Paylaşın: