aşka yeşermek

aþka yeþermek
kendini bulmakmýþ yüreðim
ezberini bozmakmýþ hayatýn
artçý özlem depremleriyle
uykusunu bölmekmiþ kainatýn
gün gelir firak vadisine düþer de yolun
dudaklarda sözler asýlý kalýr
tutsak kalýr sözler de mânâ
akýl bir incir çekirdeðini dolduramaz olur
sevgi sýðmaz zamana
her þafak heybesinde taze umutlar taþýyan
yeni bir habercidir
her akþam ziyan olmuþ bir güne aðýttýr
hicran makamýnda

bir kem kader labirentinin
gizemli karanlýðýnda
yalpalar adýmlarým
yol uzun ümit yorgun
sancýlanýr toynaklarýnda hasret
zaman denen küheylanýn
her an yeniden depreþir
adý unutulamamýþ acýlar
aðýt olup yürür gözlerime
tüm hücrelerim farkýna varýr aðlamanýn
soluðum daralýr
özlem yokuþunda
ateþ olup düþer baðrýma hasret
nefes bir yumrudur boðazýmda

feryat vadisinde yankýlanýr
sessiz çýðlýklarým
uyandýrmak ister yâr gönlündeki
duygu perisini
hüsrandadýr umutlarým
aklýna perdeler çektirmiþtir sanki
kurþun döktürmüþtür
kulaklarýna
bir acziyet açmazýnda
saçlarýný yolar aklým
huzur sýrra kadem basmýþtýr artýk
can çekiþir kabuslarýn kucaðýnda uykular
anlamýný yitirir ömür
mekanýn rengi solar

yine sensiz ve sessiz kalakaldým
leylin orta yerinde
gece upuzun bir yol
ben mecalsiz ve bîtap
in cin uykuda
ayaktadýr yüreðim
hislerim ayakta
uykularýma özlemin düþer
bir ateþ topu gibi
kýymýk gibi saplanýr
düþünceme kaygýlar
bir daraðacýdýr artýk umutsuzluk
binlerce kez sallandýðým,
umudum asýlý kalýr þafakta

elde kalmýþ bir aþk sancýsýyla
çýrpýnýr yüreðim kapýsýnda þaþkýnlýðýn
dilimde sitemler var kadere zehir zemberek
hayallerimde can yakan hatýran
kendimi âr ederken yakalarým
uslanmanýn kýyýsýnda
birden gözlerin yaðar üzerime
yýldýz yýldýz,
ýslandýkça iliklerime kadar
soyunurum yýlgýnlýðýn prangalarýný
karanlýklara
bir garip ben olurum o zaman
sýrýlsýklam
kendimden üryan…

Sosyal Medyada Paylaşın: