Ne zaman büyüdüm?

Bir eski zamandý,
Henüz sözlerin çýplak teninde...
Yalandan elbiseler yoktu!

Bulutlar beyaz,
Deniz mavi...
Sen,
Susuþlarýmýn tek tanýðýydýn.

Ezber bozan bir eylül akþamý,
Kanadýnda deniz kokusu...
Gözlerinde utangaç bir kederle
Sýrýlsýklam bir aþký getirmiþtin bana...

Hiçbir cümlemin yarým kalmadýðý,
Gündüzün geceyi kýskandýðý...
Ey sevda coðrafyasýnýn
Gül kokan teni...

Saklýmda kalan ne varsa,
Alabildiðine çocuk bir heyecanla
Düþerim kapýna!
Ellerim de þiirlerimin
Yüreðimde sevmelerimin nasýrý!

Bir eski zamandý ceplerimde aþk þiirleri yerine
Çamurlu misketlerim,
Çörek tadýnda sevinçlerim vardý..
Saklýmýz gizlimiz yoktu görmek için bakmak yeterdi,
Yüzümüzdeki utangaç kýrmýzýyý!
Sevdanýn bahçesi uzak bir diyardý,
Serde büyümek vardý ve biz büyümeyi..
Yaþlý bir aðacýn dalýnda,
Daha yüksekteki elmayý alabilmek zannederdik...

Ne zaman büyüdüm,
O zaman unuttum...
Serçelere buðday taþýmayý...

Ne zaman büyüdüm,
O zaman unuttum...
Uçurtmamý gökyüzüne býrakmayý.

Sonra daha da büyüdüm,
Bir tek pantolonum deðildi artýk
Bana küçük gelen...

Büyüdükçe sevinçlerim küçük geldi...

Büyüdükçe...

Ne zaman büyüdüm?
Bilemez oldum.

Kadir Ünal


Sosyal Medyada Paylaşın: