Bindim bir kýr ata, sabah erkenden,
Gün boyu koþturdum köye giderken,
Atým yorgun düþtü bir handa kaldým,
Kimsin dedi hancý, attan inerken.
Ah be sorma hancý, çýktým sabah ben,
Tan yeri aðarmadan, þafak sökmeden,
Haber geldi köyden, hep köyde aklým,
Yetiþsem dedim þu hüküm gelmeden.
Dedi nedir derdin, çýktýn erkenden,
Ah sorma be hancým, yaktýn yürekten,
Köyde bir babam var, hep onda aklým,
Duydum ki o düþmüþ, ceviz silkerken.
Geçmiþ olsun dedi, yatak verirken,
Yatak yemek verdi, yorgun düþerken,
Yedim içtim yattým, hep köyde aklým,
Tavana bakardým, lamba sönerken.
Ayrýldým o handan, gün yükselirken,
Hancým hep bakardý, köye giderken,
Mahmuz vurdum ata, þahlandý atým,
Geç de olsa vardým, gün batýyorken.
Cenaze var baktým, köy gözükürken
Aklýmda hep babam ben sal görürken,
Sal üstünde giden, babammýþ baktým,
Of çektim aðlardým, attan inerken.
Kahredip dururdum, acý çekerken,
Göremedim saðken, vuslat yakýnken,
Göz yaþlarým dinmez aðlarým baktým,
Aðlama diyen yok, ben düþünürken.
Üzgün bir þekilde,ayrýldým köyden,
Kahrettim kendime,dönüp giderken,
Arkama dönerek,son bir kez baktým,
Mor daðlar karardý, bulut çökerken,
A.Yüksel Þanlý er
16 Ekim 2009
Antalya.