Bu Rüya Çoktan Bitti....
umtnbl
Bu Rüya Çoktan Bitti....
Bir gemi yanaþtý yakýn zaman da limanýma
Önce sessizlik sardý limaný
Ne bir dalga ne bir martý sesi
Yapraklar bile kýmýldamýyorlardý
Birden derinlerden sesler duyulmaya baþladý
Ayak sesleri idi bunlar ve yavaþ yavaþ artýyordu
Limanýn en uçraða köþesine doðru yaklaþýyordu
O sesler yaklaþtýkça ay kayboldu
Yýldýzlar ýþýklarýný kaybetti
Güneþ ise doðmayý unuttu
Bir anda limaný bir ýþýk sardý
Ayak sesleri o köþeye doðru yoðunlaþtý
Korktum çünkü orada ben yatýyordum gözlerimi açamadým
Korkudan çünkü sesler tam dibimde bitmiþti
O ýþýk göz kapaklarýma doðru yaklaþtý
Sýcaklýðýný tenimde vücudumda hisseder oldum
Sol yanýma sanki bir þey dokundu
Hem acý verdi hem huzur
Gözlerimi bir cesaretle açtým
Karþýmda gördüðüm surete bakmaktan alý koyamadým kendimi
Bu güzelliði daha önce hiç görmemiþtim yanýma oturdu
Gecemi gündüzümü unuttum
Onun ýþýðý geceyi gündüzü birleþtirmiþti
Ve bana mutluluk vermiþti artýk…
Artýk nedense çok üþür oldum
Ne onu hissediyorum nede mutluluðu
Galiba ben o sonsuz mutluluk rüyasýndan çoktan uyanmýþtým
Ama bunu kendime söylemeye cesaret edememiþtim…
O gitti ve bu rüya çoktan bitti…
Ümit Nebil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.