Şeytan Tüyleri
þeytan tüylerim yaðýyor ayak parmaklarýma
sivrisinekler ömrümü sokuyor
boðazýma yumruk duruyorlar…
‘aþk kadýnlar’ yaðmur içiyor.
yüksek mahkemede alçak insanlar!
ben ne övünüyor, ne caka satýyorum koleksiyoncuya
o koleksiyoncu beni her gördüðünde dövüyor!
þeytan tüylerim yaðýyor ayak parmaklarýma
yine nefesim bitik; hapþýrtýyor!
sarkaçlarým sallanýyor istekli istekli
saatim perþembeyi gösteriyor…
Laura isminde bir kadýn düþlüyorum
þeytan tüylerim diken diken!
kendi canýna kýyýyor sarýþýn kadýn
kendi kanýna giriyor…
kendi kendimle konuþuyorum
ve adým ‘deli’ye çýkýyor…
inip çýkýyorum ayný koþullarý
silip yazýyorum benzer yazýlarý
bir resim çiziyorum kýrmýzý arka planlý…
þeytan tüylerim yaðýyor ayak parmaklarýma
saçlarýmdan Laura’lar düþüyor…
Halil Babür
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.