SEVGİLİ ÖLÜM

Ölüm beyaz ayaklar oldu önce
Tanýþtýk bir ilkokulun
Cami avlusuna bakan penceresinde.

Çok geçmeden yakýnlaþtýk
Ölüm bu kez caminin deðil ,
Evimizin avlusundaydý
Yanýna gitmekten ürkülen bir baba kýlýðýnda...

Sonra eve geldi ölüm teklifsizce
Haber vererek geliþini uzun uzun
Alýp götürdü annemizi
Arkadaþ diye kendine.

Görünmez oldu yýllarca
Unutturdu kendini,
Unutuverdik nedense,
Aldattýk biz de bizi...

Çok geçmeden geri geldi,
Yüzümüze inen tokatla hatýrlattý ismini.
Bir tokat ki yandý yüreðimiz sönmeyecek de belli
Kardeþ olduk ölümle, koyduk kardeþ yerine.
Çünkü býrakmadýlar ki;
Kardeþ olalým kardeþimizle.

Sevenilk
Sosyal Medyada Paylaşın: