dilinde ermiþlerin sözü "Yaradýlandan ötürü Yaradýlaný sevmek" diye tutturdu kendini SEVEMEZKEN baþkalarýný sevmeye koþtu koþtukça yoruldu yoruldukça boðuldu
bir gün tüm yaþadýklarýný derin bir kuyuda buldu karanlýktý göreceklerinden korktu yeni bir adým diye geriledi sis perdesiyle kendini korudu
arkasýnda gölgeler bir daha geriye bakamadý o günden sonra kendinden baþka herkese takýlý kaldý
oysa Yaradan, HERÞEYÝ içinde barýndýran Büyük Ruh’tu Yaradýlan ise Büyük Ruh’un ortaya çýkardýðý görmek istemediði hatta kabullenemediði iyi-KÖTÜ, güzel-ÇÝRKÝN, doðru-YANLIÞ ne varsa hayatýndaki tüm yaþanýlanlardý
..... unuttu!
Sosyal Medyada Paylaşın:
miracle Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.