İÇİMDEKİ ÇOCUK
O bazen bir þair, bazen bir yazar, bazen bir ressam, bazen bir heykeltraþ…
Bazen bir tiyatrocu, bazen bir aktör, bazen de sadece bir çocuktur…
Duyulmayan aþk ve doða þiirleri söyler uzak ülkelere…
Hikayeleri ve kahramanlarý vardýr anlatýlmayan…
Fýrçasýný alabildiðine kullanýr. Gökkuþaðýnýn dans ettiði rengarenk resimler yapar tuvaline…
Hayatýnda sevdiklerinin heykellerini diker küçük ama büyük dünyasýna…
Bazen kahkahalarla güler bazen aðlayan surat olur hayata bakarken…
Kendi hayatýný oynamak ister, baþrolde!…
Zorluklardan yýlmaz, azimlidir.
Ýyisiyle kötüsüyle farklý olmaktan korkmaz.
Kendini keþfetmek ve kendi olmaktan mutluluk duyar.
Yaþadýðý her þeye bir þeyler katarak kendini çoðaltýr ve daima inandýðý yolu izler.
O, tüm tohumlarý içinde barýndýran bir meyve bahçesidir.
Hatta o, bahçenin kendisidir.
Ve bahçesindeki tüm meyveleri, çevresine coþkusuyla ve içtenliðiyle daðýtýr… O, berrak bir su gibidir, saydam ve þeffaf…
Saf… Tertemiz… Ýçi dýþý bir… Þýrýl þýrýl akan…
Derinlerden kendine yol bulan…
Masumiyeti içinde barýndýran…
Nehir gibi coþan… Taþan… Köpüren… Okyanusa karýþan…
Ne kötülük bilir ne de kirlenmiþtir.
Meraklýdýr her þeyi bilmek, öðrenmek ister.
Neler yapabileceðini keþfetmek için sorar, araþtýrýr…
-Mýþ gibi yapamaz, beceremez. Ýçinden geldiði gibi davranýr…
Her þeyi gözlerden, sözlerden, yapýlanlardan anlar. Gözlemcidir…
Giydirileni deðil kendi istediðini giymek, zorla verilen yemekleri deðil, yeni tatlar tatmak ister.
Baþkalarýnýn yaptýklarýyla oyalanmaz, kalýplar içine sýðamaz, dar düþüncelerden sýkýlýr.
Dýþarý çýkýp özgürleþmek ister.
Yeni oyunlar yaratýp hayal dünyasýný zenginleþtirir.
Hikayelerinde kahramanlarýyla buluþur, birçok ülkeler, diyarlar gezer, öðrenir ama hoþlanmadýklarýný yazar, çizer, söyler…
Ve onlardan kendi hikayesini çýkarýr.
Her yeni buluþla, baðýra çaðýra þarkýlar söyler, dans eder.
Eli gönlü boldur, paylaþýr. Çünkü diðerleri onun oyun arkadaþlarýdýr.
Onlarla güler, onlarla aðlar…
Bazen birilerinin yaptýklarýný bozar…
Onlar ona kýzsa da sadece yapmak istediði için yapar.
Sonucuna katlanýr ama orada kalmaz, yola devam eder…
Hep yeniden baþlar… Bazen gözlerini diker duyduðu yalanlara, sevemediði, hoþlanmadýðý varsa oradan uzaklaþmak ister.
Bazen saflýðýndan dolayý çabuk inansa da kimin hangi niyetle geldiðini anlar…
Dikkatli ve sezgileri kuvvetlidir, her þeyi anlamlandýramasa da hisseder, bilir… Doðruyu ya da yanlýþý sözlerden ve davranýþlardan tanýr. Bazen bir aðaç dalýna, bazen de bir tepeye týrmanýr...
Köklerden daha yükseklere çýkmak ve gökyüzünün sonsuzluðuna dokunmak ister.
O BEN’im ÝÇÝMDEKÝ ÇOCUKtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.