GÖZLERİN GELİNCE UYANDIR BENİ

GÖZLERÝN GELÝNCE UYANDIR BENÝ


………………………………………
Ne þiirler yazýldý
Ne çok yürek, en muhteþem sözleri söyledi
Ne kalemler en süslü kelimeleri yazdý kâðýda
Ama hiç biri senin, o son bakýþýný göremedi

Öyle bir bakýþ ki,
Nurdan kuþlar gibi…
Zaman durdu, zaman içinde
Tüm insanlardan sýyrýldý gözlerin.
Sanki,
Tertemiz kalmak için, var olmuþtun

Yinede çok mutluydum bu son dakikalarda
O gözlerin gözlerime yapýþmýþtý çünkü

Mavi sular aktý içime
Çaðladý en derin duygulara…
Gözlerin vurdu beni
Asýldý tüm duygularým, anneliðime
Dudaklarým gitme dese de
Armaðan olsun diye
Kendimi býraktým yanýna

Hani son salisede yaþamak
Tüm zamaný, ana sýðdýrmak
Tebessümle yýkamak sözleri
Mavi gözlerle son noktayý koymak
Saniyelerde dakikalarý, haftalarý yaþatmak
Ýþte o anda
Ne sözler geldi dayandý kalbimin kapýlarýna
Ne sözler geldi yalvardý

“Gül bahçesinde mavi zambak
Ellerinde tomurcuk sümbül kokar
Emin olunan en emin yerde mavi gözler saklar”
……………………………………

Ben, yine bohçamda özlem taþýrým
Yokuþ yollarda baþým eðik yürürüm
Vakti beklemeye kurdum
Geldiðinde uyandýr beni
Ey mavi gözler….
Uyandýr beni…



15:30 Pazar 11 Ekim 2009

Kýzýma…
Þimdi rüyamda, sýrtýmý bir söðüt aðacýna dayadým, kitap okuyorum…


Sosyal Medyada Paylaşın: