Kalmadı

Hayatý dopdolu yaþamak varken
Þu yalan dünyada,gözüm kalmadý
Miadým da doldu huzur ararken
Söyleyecek bir tek sözüm kalmadý.

Zeminler de kaygan,üstünde kýzak
Acýyý kuþandým,þefkat çok uzak
Her yerde bir pusu her yerde tuzak
Gidecek bir yönüm,yolum kalmadý.

Hazan oldu hem baharým,hem yazým
Hep tavþan kaçarken,kovalar tazým
Çok baðýrdým ama,çýkmaz avazým
Dermaným,takatým gücüm kalmadý.

Coþtum yine ama çaðlayamadým
Gönlümü bir yere baðlayamadým
Yaslanýp sinene aðlayamadým
Gözümden dökecek yaþým kalmadý.

Umutlarým bitti,ben de tükendim
Kuru dallar gibi,hep sürüklendim
Vuslatý beklerken,hasret yüklendim
Kavuþmaya ihtimal da kalmadý...

13.05.2004
Ahmet Dut

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: