CAN DEDİ BANA
Kimsesiz kalýnca,Gurbet yolunda
Sevdamý aðlattým, þiir dilinde
Gülüne þakýyan, bülbül dalýnda
Gözüme bir bakýp,gül dedi bana …
-
Yüreðinde dinmez, ince bir sýzý,
Aklýna düþünce aðlardý bazý
Aþýktý coþkuyla ,çalardý sazý
Tellere dokunup,can dedi bana …
—
Bakýþý ummandýr,maðrur durunca
Nazlý ürkek ceylan,beni sarýnca
Yüreðinde coþan,aþký sorunca
Yüzünü döndürüp,sel dedi bana…
Bulutlara astým ,kanlý göz yaþým
Gülmedi hiç yüzüm,çatýldý kaþým
Kader rüzgarýyla,aðardý saçým
Derdime üzülüp,gel dedi bana….
Hazanlarým bitip,yaza dönerken
Hasret rüzgarýyla,közüm sönerken
Yýllarým önümde, uçup dururken
MaziyÝ öldürüp,göm dedi bana..
Leblerinden içtim,badeye kandým
Yaþ elliden sonra ,sevdana yandým...
Yýllarca unuttum,aþký yok sandým
Ateþle tutuþup,yan dedi bana...
Leman Gürcanok
14 aðustos 2009
AÐVA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.