Ve
Aşka Ölüm Yok…
Yýllardýr inleyen garip bülbülüm
Sesime ses veren nazlý gülüm yok…
Diyardan diyara savrulan külüm
Baþka hiçbir derde tahammülüm yok…
Bin yerinden kýrýk kolum kanadým
Yine de kavlinden dönmez inadým
Ayný yere düþer attýðým adým
Hasretten vuslata kârým milim yok…
Aþk ezelden beri sýrlý bir bahis
Aklýn sýnýrýna sýðmayan bir his
Saklamýþ da sanki koyu bir sis
Aslýný izaha kulda ilim yok…
Akýp giden zaman uzun bir mezar
Ýçinde özlemim gün be gün azar
Aþkýn kitabýnda hep hasret yazar
Kavuþmaktan yana hiçbir bölüm yok…
Beni böyle mahzun gerçi yar kýlar
Lâkin deli gönlüm bahtý yargýlar
Hüznüme eþ olur hüzzam þarkýlar
Halimi demeye baþka dilim yok…
Aþk yalnýz kalbimin yanmasý mý ne
Renkli hülyalara kanmasý mý ne
Yoksa düþü gerçek sanmasý mý ne
Vuslatý bekleten ayým yýlým yok…
Bir tarafta vuslat olasý deðil
Bir tarafta umut solasý deðil
Bir dert ki çekmekle dolasý deðil
Bu yüzden dünyada aþka ölüm yok…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.