NERDESİN...

belki ben de gitmeliyim
uzaklar kanýma dokunur kýrýk parmaklarýyla

hangi þehrin güneþi ýsýtýr üþüyen gömleðimi
ben çýrýlçýplaðým
bak ellerimde yalnýzca taþýdýðým kendim ...

daðýnýk odalar hapsettiðim içim
kendime taþýdýðým havadisler
dýþarýda kötü bir dünya
içimde kör bir kadýn...

... nerdesin

yüzümün bir yarýsýnda dönmüyor dünya
diðer yarýsýnda kýyamet levhalarý

beni çaðýrsana oralara
buralarýn güneþi döküldü derimde

avuçlarýma gömdüðüm yorgun bir mahzen...
her sabah kendimi kapattýðým

ne istiyorum akþamlarý eve dönen kendimden
yüzümdeki parmak izlerimi takip ediyorum kaybolmamak için

ah ellerim aðrýyor...

Sosyal Medyada Paylaşın: