Rüzgar bir baþka esiyor bu akþam Alýp götürüyor seni benden Bilmediðim yerlere. Geçip giden yýllara sýðmaz oldu hasretin Gözlerimin önünden gitmeyen Bakýþlarýndaki o ilk yakýcý ateþ Kasýp kavuruyor yüreðimi. Belki saçmalýk seni sevmek Sensiz günlerde seni düþünmek Umut ederek yarýnlarý beklemek Beklediðin o gün gelecek diye. Farkýna bile varamazsýn, Yýllar çok þeyleri deðiþtirir. Ýnan, sensiz olduðum anlarda Ben ve yalnýzlýðým varýz, Birde senin cansýz hayalin Kimsenin ayýramadýðý. Bazen öyle bir an gelir ki, Seni düþünürken Ýki damla yaþ donup kalýr Öylece göz bebeklerimde. O an, içimde bir acý hissederim Çaresiz bir þekilde Nedenini tarif edemediðim Bir duyguya kapýlýrým. Ýnan, çaresizliðim sana deðil Bir türlü seni bana kavuþturmayan Kaderime...
Orhan Bol
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhan bol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.