Sükunet palazlandýðýnda aðzýmda
Söz bitlenmiþ kelimelerden büyür
Hiç sebep yokken bir þiir kafesinden
Ýlk hecesini doð(rul)duðu yerden vurur
Bir erken misalle beylendiðinde umut
Çarký dönmeyen bir zamandan kopup
Kýyassýz bir masalýn en ortasýnda
Þiþirilmiþ bir ince(lik) çýðlýk olur
Ayrýlýk tembel bir ýrgatken de
Göðsü yere deðerdi vuslatýnýn
Yok menzillere doðru her adýmda
Ölmek haþmetiyle kuru dallarý kýr
Bir su uyandýðýnda sýcaðýndan uykunun
Bir kar tanesi üfle(t)diðinde kendini
Bir rüzgardan medetle
Bir yetkisiz feryadýn içine doðru
Ýki yakasý birden daha da büyüyen efkarýn
En uðrak yerine tebelleþ olan bir türküyle
Ýliklenip düðmelendiðinde korku
Yitip gidecek gibidir can havli
Koðuþlarý daraltan bir teyakkuzla
Öçlendirir adam olaný
Her musallada baþka bir göz maskesiyle aðlayan
Ve her özgür bülbülden sakýnarak figanýný
Bir mahpus kanaryayý kendi yerine aðlatan
Gül-istanlara mahrum kal emi