Ben kafesimin içinde,
Zavallý bir minik serçe!
Hayalimdir hep uçmak,
Mavi gökyüzüne özgürce.
Ne güzel uçabilmek!
Gökyüzüne ulaþmak.
Kanat çýrpmak sonsuzluða,
Özgürlüðe adým atmak.
Es rüzgar! Deli deli es!
Kýr kafesimi, kýr parçala.
Haydi! Daha daha es
Kavuþtur beni bulutlara.
Ben uçamam ki ama!
Kimse öðretmedi bana
Alýþmýþým kafesime
Dünyayý görmedim hiç özgürce.
Doðduðumdan beri hep bu küçük dünyamda
Yalnýz yaþadým, ürkerim alýþamam.
Annem babam olmadý hiç benim hayatta,
Hep yalnýzdým. Ürkerim alýþamam.
Kayalýklarda bir kartal gibi
Korkusuzca yaþayamam.
Ben alýþmýþým kafesime
Baþka yerde yapamam.
Serap Baycan
1991- ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
UÇ SEVDA KELEBEĞİM! KRİSTAL KADEH SOKAK ÇOCUĞU ZAMAN DÖNME! ŞEMSİYE ÇİKOLATAM KİBİR AĞLAYAN GÜL ... Hadi Ordan Sen De