Gül’dü güldüðü zaman
Yüzün de açan...
Bir aðaç fidesi
Onunla hayat bulur,
Bir çiçek baharda
Onun için açardý.
En güzel siyah
Onun saçlarý,
En güzel kýrmýzý
Onun dudaklarý,
En güzel pembe
Onun yanaklarýydý.
Gökmavisi gözleriydi
Akýllarý baþtan alan.
Aðaç ve çimenlerin yeþili
Azdý onu anlatmaya.
Ki o dudaklarý
Hafifçe bir aralansa,
Ýnci tanesi
Bir hazine zannedilen...
Senin için ne yazýlsa,
Ne söylense hepsi boþ.
Çünkü yeryüzünde
Seni tarif edecek
Ve seni anlatacak
Bir söz bir kelime yok...
En güzel sözler,
En güzel kelimeler
Bir araya gelseler
Hepsi senin yanýnda anlamýný yitirir,
Sönük bir yýldýz kalýr...
Ah!!!
O ismini bile
Bilmediðim sen!
Rüyalarýma girip durma
Habersiz...
Ben seni yüreðimde taþýmaya
Henüz hazýr deðilim.
Benim hayatým sonbahar
Kýþ arasý...
Ah! Çok geç kaldýn gelmeye!...
Sen þimdi git te ilkbaharda gel...
Rüyalarýmýn kadýný;
Sen geldiðinde
Ýkinci baharýný yaþar gönlüm de...
Haydi þimdi git te,
Ýlkbaharda gel...
Serap Baycan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.