Biçare gönlümün suskun efendisi
Eriyor taþtan duvarlarým gölgeden varlýðýnda
Mum ýþýklarý gibi titriyor kalem
Ve periþan ruhum paçavralara dönüyor huzurunda
Güvercin yemliklerine her gün attýðýn darýlar gibi
Hatýrlasan ya arada sýrada beni,
Aralarýna karbon kaðýtlarý yerleþtirmiþ gibi
Çoðaltmasam bende acýdan süzülen günlerimi
Ey kapýnda gecelerce sarhoþluk çektiðim yar,
Vaftiz ediliyor ruhum sularýn griliðinde
Bir küfenin içerisine atýyorum kalbimi
Çürüyüp gidiyor o da sabahýn pir-u pak ezan seslerinde
Gözlerimi gidiþine astým
Dönersen müjdelenecek akýttýðý yaþlarla
Beni bana mýhlayýp kehribarlara hapsettin
Býrak pas pas olsun gurur adýmlarýnýn altýnda
Ey kandilini kudretli rüzgarlarla söndüren yar,
Sana da bana da yeter sandýðým hayat
Zehir tadý býrakýyor artýk damaðýmda
Ses ver ne olur ses ver
Hiç bir dua yetiþmiyor imdadýma
Sancakla uyanýp sancakla uyuyan neferler gibi
Sarýldýðým tek gerçeðin koynunda yutuyorum en kuvvetli zehiri
Ölümde olsa sonunda býrakmam yar
Býrak kahpe kollarýndan içeyim ölüm þerbetini
Ciðerlerimden soluk geçmiyor
Nicedir...
Ölüm bile
Týpký acý gibi
Senden geldiðinde güzeldir...
Dip not : Yum gözlerini, söz bundan sonra süzülmeyeceðim...
Ölülerde duygu yoktur, sevmem artýk dersen üzülmeyeceðim...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.