Bazen hayaldir her þey uzaklarda kalan
Bazen en uzaðýn bile aslýnda en yakýndýr
Kelimelerini söyleyemesen de içindedir
Duygularýný anlatamasan da
Yokmuþ gibi davransan da kaçsan da
Bazen amansýz ve ansýzýn yakalanýrsýn ona
Ne olduðunu anlamazsýn ayaklarýn yerden kesilir
Gözlerinin güldüðünü hissedersin
Kalbin hýzlanýr, yüzün gülümser
Unuttuðun yada sana yabancý duylarýný tadarsýn
Anlamlanmasý için uyanmak mý gerekir
Yoksa ;
Daha çok mu uyumak …
Bunlarýn arasýnda gidip gelirsin
Kurulan hayalin geçekleþme umudu sardý
Cepte unutulan umutlar çýký verdi ortaya
Üstü topraklara gömülü kalp yeniden hareket etti
Sirkelendi atmaya baþladý farklý bir dilde …
Atýþlarýnýn anlamlarýný düþündürürken..
Bir umudun bir hayalin þaka olmasýndan korkuyor sadece
Yada yeniden bir hayal olarak kalmasýndan…
Ne yapacak bilmiyor…
Ya hayali gelecek gerçek olacak…
Yada umutla çýktýðý tozlarýnýn altýna geri dönecek
Bu el kimin eli olacak
Onu oradan çýkartan senin elin mi ?
Yoksa onu oraya gömen benim elim mi ?
By Ümit Nebil