‘’ herkes kendi yüreðinde sýðýntý ‘’
( Hasreti isa )
zaman
karanlýða açýlan pencere
hasret sürgüsü
aþk deðil bu
ömür törpüsü
biliyorum
bu gece de benimle avutacak rengini
bel kemiðimden sýyrýlýp çýkacak gün
yollara dökülecek çocukluðumun ýskartalarý
nereye el uzatsam
her yer
ayrýlýk duvarý
bir denizin dalgasýnda
kaybolup gitmek vardý þimdi
yalpalaya yalpalaya açýða çýkaracaktým düþlerimi
bir mavinin ortasýna savrulmuþ tekne gibi
aþktý
gölgede býrakan kendini
daðlý bir buluta kaptýrmýþtým yüreðimi
herkes kendi gerçeðiyle boðacak düþlerini
yalnýzlýðýmýn öbür ucu sende çoðalýyor
sende çoðalýyor sevmelerin ýslak buðusu
herkes kendi ütopyasýný delik deþik ediyor
bir geri dönülmez akýntýdýr zaman
kendi kendini talan ediyor insan
insan sessizliðine pusu
kendi düþlerini kundaklayan sahte þeytan
bütün yanlýþlarýn ve yanýlgýlarýn adý aþk oluyor
aþk oluyor ayrýlýða uzanan seviþmeler
kaldýn iþte öyküsünde yürek bozumunun
kaldýn
sen ne ilk
ne de sondun
‘’ bütün renkler bir bir solacak’’ dedi adam
gece tüm aðýrlýðýný koyacak ortaya
ne senin gücün yeter
ne de benim sevmelerim
gözlerindeki zamaný durdurmaya
datça 10 / 10 /2009
Ýsa Ýnan