bir saksaðanýn kanat çýrpýmýnda rüzgarla savrulan bir karabiber aðacýna son dem kadar acý akþamlarýný astý gençliðim...
yalnýzlýða bilet keserken peronda ayrýlýk ilk yolcuydun unutmadým sen giderken baykuþlar kondu tüm þarkýlarýma gözyaþlarýmý besteleyip ruhum güfteleri serpti yeryüzüne sessizce yalnýzlar ülkesi aþýklarý dinlesin diye...
artýk uzun yol kenarlarýnda unutulan eski tahta bir elektrik direði kadar yalnýz ve tanrýya yakýným...
verilen sözlerin öneminin kalmadýðý bu zaman diliminde ellerin gözlerini kapamak kýzýl yaðmurlarýný gizlemek içindir nafile avuç açýp yalvarman...
duygusal bir fiyaskoydu hayatým sen tam merkeziyken niþangahýmýn senden sonra, benden sonra zaman yaldýzlý bir hediye kutusunda saklanýrken deðersizdi verilmemiþ bir hediye kadar kurdelesi açýlmadan deðeri anlaþýlmayan...
(bu yaþam maratonu finale bir adým kaldý /ödünç alýnmýþ bir zamanda yaþýyoruz ve bu noktada herþey ödül zaten...)
selma dönmez 9 ekim cuma 2010
... resim: sina ataman
Sosyal Medyada Paylaşın:
selma dönmez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.