Beslerken bir umudu
Hayat bir kara kutu
Gelirken yalýn ayak
Göz açar aðlayarak
Bakarak yeni güne
Koþar anne sütüne
Sanýr yeter kendine
Haberi yok ne yazdan
Ne iþveden ne nazdan
Ne vuracak ayazdan
Kaç Leyla’yý uyutur
Gönlünde gül kurutur
Olanlarý unutur
Ne varsa ait düne
Yeter sanýr kendine
Ya gider davulcuya
Ya koþar bir falcýya
Acý katar acýya
Umudu bir yað gibi
Sürerken ekmeðine
Yeter sanýr kendine
Yepyeni yollar açar
Sonra kendinden kaçar
Kalýrken yolda naçar
Bakar kendi kendine
Döner dine ve düne
Yollar çýkar ledünne
Yetmez kendi kendine
Bir ömür arar durur
Zamansýz bir kýþ vurur
Daðlarýna düþer kar
Onunla birlik yaðar
Hem üþür
Hem üþütür
Takýlýrken aðlara
Güneþ vurur daðlara
Karlarla birlik erir
Yamaç yamaç devrilir
Olurken buhar buhar
Artýk gelir sonbahar
Kaçarken yana yana
Gelir bir ýssýz hana
Kurar bir isli ocak
Zanneder hep yanacak
Yanarken bir sevdayla
Su dökerler kovayla
Kopar ansýz vaveyla
Tükenirken umudu
Açýlýr kara kutu
Artýk gönlünce aðla
Bekle gelecek Leyla....
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.