Hangi taþla ördün sen, duvarýný gönlümün,
Hangi yüzden baktýysam, adý yazar ölümün!
Dallar çiçeðe durdu, kalmadý daðýn karý,
Bir gün gelirsin diye, bekledim kaç baharý...
Bir ömür yaþadým da, bir bahara deðmedi,
Kar tuttu þimdi baþým, ince dalýmý eydi!
Nerdesin çocukluðum, köþelerden bir ca! de.
Yabancý deðilim ben, ca demezsen, amca de.
Þimdi kalýrken yetim, her þeyi kabul ettim,
Madem bahar gelmedi,gelse ya kýyametim!
Sen nerdesin gençliðim, bitmedi mi araman?
En çok sana dargýným, dilemem senden aman!
Sendendir bu çektiðim, sitemim yalnýz sana,
Ýkimizden bir adam, çýkmadý anlasana!
Camlarým sarsýlýyor, senin yanýk sesinle !
Neden yaptýn bunu sen, söyle neden ve kimle?
Artýk görüþemeyiz, ayrýldý yollarýmýz,
Ben ninni söylüyorum, sende kaldý sevdamýz.
Yeni arkadaþ buldum, amma biraz yaþlýca,
Aklýna koymuþ bu yýl,"Biz de gitsek mi hacca?"
Anlatamam gönlüme, onun derdi bir baþka,
Beni götürme diyor, yollar çýkmazsa aþka.
Avuçlarýna koydum, olan bütün varýmý,
Ördüðün gibi yýksan, þu gönül duvarýmý.
Bir gül açmadýn ömrüm, gezdin de, baþtan baþa,
Vuruyorum baþýmý, bak þimdi, taþtan taþa...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.