SENDEN SONRA
Ne yaptým, ne eyledim; merak ettin deðil mi?
Senden sonra ne ile avuttum yüreðimi?
O gece çok aðladým, sen giderken ellere,
Öksüz çocuk misali, yaslanýp bir duvara.
Avunmak istemedim, kana kana aðladým,
Kanayan yüreðimi, sabýr ile daðladým.
Kaydý bir bir yýldýzlar, karardý tüm kâinat,
Ölüm düþtü aklýma, savdým feleðe inat.
Sonrasý malum iþte, ölmedim ölemedim,
Hiç aklýmdan çýkmadýn, ne yapsam bilemedim.
Baþým alýp daðlara, çýktým günlerce yalnýz,
Kaç güneþ kana battý, kaydý kaç körpe yýldýz.
Anladým ki sonunda, nafileydi bu çaba,
Derde dert eklemekti, bakýp durmak guruba.
Düþündüm silmeliydim, seni aklýmdan artýk,
Yalvardým hayaline: Git haydi kapý açýk!
Neyleyim ki gitmedi, ne söylesem nafile,
Adýný anmamaya, yemin ettiysem bile.
Ýþte böyle vefasýz, kalmadý bende benim,
Doðrusunu istersen, ben hala divanenim.
30 Aralýk 1990 – Pazar / Bilecik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.