hiç geldin mi benim þehrime
gördün mü her yerine senin adýný haykýrdýðým kalabalýðý
sordun mu büyük adadaki martýlara beni
nasýl üzüldüklerini görmen gerekti seni anlattýkca
baktýn mý galata kulesinden
ya da yürüdün mü istiklalde
bilemezsin sen bunlarý bilmezsin
kendimle her baþ baþa kaldýðýmda
Ýstanbul’a anlattýðým seni bilmezsin..
bu aralar Ýstanbul hýrçýn bir çocuk gibi
savursa da beni oradan oraya
her bulunduðum yerde senden
bir iz taþýr tozlu kaldýrýmlarýnda....
ümit nebil