Eski bir sýzýyý kurcalamak; Gölgeli tekil yalnýzlýkta Çürümeye baþlayan bir yüzü aðýrlamaktýr. Tutar yaný kalmayan yalancý bir doðruya, Son kez sarýlmaktýr umutsuzca. Gözlerini bu uðurda kaybetmiþ bir yüreði havalandýrýp Ters yüz etmektir lekeli anýlarý.
Kaç asýr uzaðýna düþtüðümde Ya da sen, Kaç mil geriye çektiðinde kendini, Ölmeye terk ettim, bir yaný uçurum bu bedeni. Oysa, Yarým aðýzla çaðýrman bile yeterdi.
Hayatýn savrukluðunda Çakýl taþlarýyla yunmak iþ deðildi bu kederi. Ki sen de biliyordun, Yolunu kesen o iç çekiþlerde Ýkna olmanýn zorluðunu... Biliyordun, Gözlerini ýsrarla kapatan o ellerin Benim gibi dokunmadýðýný...
Hâlâ ayný özneyle cümleler kuruyorum. Hâlâ gururlu bir piþmanlýðý öðütüyor geceler. Boy verilemeyen derinliðindeyken bu yarým kalmýþlýðýn, Hâlâ ne kadarýna yetiyorum bak kalanýmýn?
Þiirlere tutunan ellerimin çýðlýðýný susturduðunda Takatsiz düþlerin cýlýz sesi de kesilecek.
E hadi, aitliðinin sürgünü bitsin artýk.
17.05.07/ Ýzmir Sosyal Medyada Paylaşın:
selin yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.