artýk geri dönüþ yok..! … ruhumu kýþkýrtan bir morluk solup giden gök kýzýl hilâl boz kýr rahvan yürüyen at geceye aðlayan çocuk rüzgârýn çiçekleri okþayýþý ve ayrýlma vakti akýl hicret etti bu yerlerden
geceyi Ay’a sürerek hadi,fýrtýnalar kopar içimde sesinin ýrmaðýyla çaðlat bu dizeleri hasretin duvarlarýný yýk asfalt boyu kaybolan bir kentin boynunu bük eskicisi aðlasýn yalnýzlýðýma artýk korkmana gerek yok karanlýðýn koynunda kalýrsan yüreðini al eline; o ýþýðýn ,renklerin olacaktýr,yol gösteren… aklýna vurulan zincirleri kýrman gerek her gün yeni bir gündüz olmalý senin için aþka ipeksi ,mavi ruhunla hafif bir rüzgâr gibi süzül arsýz zamana içinden mevsimler , sonbaharlar, kýþlar ve baharlar geçsin ama kopma, hayata el salla en sevimli hâlinle Sosyal Medyada Paylaşın:
ılıkyağmurlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.