Çýktým yola düldülle, sevinçten,
Düldül bozulup kaldý, giderken.
Kýzdým, beni yollarda koyarken,
Vurdum taþý kýzdým da sinirden.
Kaldým yaya , yollarda giderken,
Korktum gece daðlar kararýrken.
Dað taþ hayalim oldu da, birden,
Bir gölgeyi gördüm, dona kaldým.
Þeytan bu dedim orda bakarken,
Baktým bana kýzgýn dona yaptým.
Birden yere düþtüm, bayýlýp ben,
Bitmiþ gece gün doðdu yatardým.
Gün þavk_ýna kalktým yatýyorken,
Durdum yola kim var diye baktým.
Ham yolda bilen durdu, geçerken,
Bir kamyona bindim, köye vardým.
Bir müþteri , görmüþ de geçerken,
Gel sat bana derken , bocalardým.
Satsam’ da caným gitti, satarken,
Üzgündü þu Yüksel’ de, bakardým.
Vezin þekli:
Mef’ûlü / Mefâîlü / Feûlün.
A.Yüksel Þanlý er
04 Ekim 2009-10-04
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.