O YEŞİL GÖZLER

Beni kurþunlar deðil
O yeþil gözler vurdu
Seviyorum, diyen sözler
Baðlanýp kalýnan yeminler yýktý
Hasretin acýsýna teselli aradýðým
O þiþelerinde rengi yeþildi
Baþýmý alýp, çekip gittiðim
Kýrlar, bayýrlar da yeþil
Yapraklar, çiçek çiçek dallar
Yüreðimde umutlar
Hepsi yeþil, yemyeþildi
Ama hiçbir yeþil
Senin gözlerinin yeþili gibi
Güzel deðildi
Öleceksem
Yeþil gözlerin en güzeli için
Ölmeli
Senin o yeþil gözlerin için
Ölmeli
Ardýmdan bir acýyan çýksa da
Aþkýma, hasretime, ölümüme hak vermeli
Deðer mi hiç, deðer mi, dememeli
Deðer, deðer
O yeþil gözler uðruna ölmeye
O yeþil gözleri, canýmdan çok sevmeye
Deðer yavrum, deðer caným
Beni kurþunlar deðil
O yeþil gözler vurdu
Bir mecnun olmam
O yeþil gözlerin eseri oldu...


Gürsel ÝLERÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: