Hiç kimsenin bilmediði bir ülkede Sýrra kadem basan bir yabancý gibi Kaybolmak üzereyim. Boðucu bir ekim sabahýnda Yüreðim elimde, hiç tanýmadýðým Bu kentte öylece durmuþ beklemekteyim. Anlatýlanlarý anlamayacak kadar Derin bir yalnýzlýðýn gölgesine Kendimi býrakacak olsam Sanki sonsuzluða akýp gidecek bedenim. Korkuyorum Ruhum alev alev Ve gittikçe alevi besleyen anýlarla Büyüyen kocaman bir yangýnýn ortasýndayým. Ne yaptýn bana Býrakýp cehennemin kýyýsýna Yüreðimde ölen bir çocuðun acýsýyla Ölümsüz acýlar býrakarak Neden gittin ? Eðer bu bir cezaysa, suçum nedir bileyim Yok, eðer naz ise söyle bekleyeyim. Bilmez misin aydýnlýðým Seni karanlýkta buluþumdur Bilmez misin nehir olup çaðlayýþým Senin deniz oluþundur. Bilmez misin onca acý, bunca kederi Bir damla gözyaþýma sýðdýrýp saklamýþlýðým Hatýrýna sus pus oluþum Durup durup aðladýðým,aðlarken güldüðüm Bir mecnun misali Deli divane dövündüðüm hepsi sana olan yanýþýmdýr.
Hadi þimdi söyle Söyle daha ne kadar gözyaþý istiyorsun Ne kadar keder, ne kadar acý ? Yetmez mi þimdiye kadar çektiðim sancý ? Yetmez mi ?
Hande HAGHGOUÝ
04.10.2009,pazar Pieerloti/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.Hande HAGHGOUİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.