GÖZYAŞI ve HIÇKIRIK

Biliyor musun?
Bazen gözyaþým yeryüzüne akýyor!
Ve sen onu yaðmur sanýyorsun!
Titreyen ürkek bedenine deðen her damlada üþüyorsun!

Bilsen benim gözyaþým olduðunu,
Alýrmýydýn beni koynuna!
Korurmuydun sensizlikten beni!

Sen hiç soðuk gecenin yaðmurunda aþkla buluþtun mu?
Ya da aþký yaðmurun soðuðunda aradýn mý?
Buðulu gözlere baktýn mý yaðan yaðmurun ardýndan!
Sele kapýlmýþ giden aþk gördün mü?

Ve sen biliyor musun bulutlar neden aðlýyor?
Yaðmuru özgür býrakacak kadar sevdiði için gözyaþlarýmda!
Yaðarken çýkan o gökgürültüsü varya!
Ýþte o aslýnda benim hýçkýrýklarým!

Ve sen ne kadar seyahat etmekten korksanda,
Aþkýn mucizesinde sýrýlsýklam olabilmek için beni arayacaksýn,
Kendini kaybetmiþcesine yollara düþeceksin!
Ta ki beni bulana kadar…

Sen yaðan yaðmurda çýkmýþsýn yola!
Korkmazsýn umarým hýçkýrýklarýmdan her þimþek çakýþýnda!
Ve sen çok þanslýsýn ki;
Her tanem senin yanýnda…


Yalçýn ÇALIÞKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: