Saba makamýnda bahar müjdesi gibiydin, Þafak vakti uyandýgýmda sen parlýyordun.. Hicranla dolu gönül soframa, Tatlý tebessümün,ipeksi sesinle lezzet kattýn, Kararmýþ dünyama rengarenk ýþýk saçtýn.
Yüreðim titredi,ruhum büyülendi bu aþkla, Eðilip alnýndan öptüm benliðimi saran hazla. Aydýnlýðýn,karanlýðýn önünden yürürken, Dudaklarýndan aþkýn büyülü kokusu gelirdi, Bir baþka gülümsüyordu kaderim artýk bana, Hayat fýþkýrýyordu avuçlarýnda tuttugun yüreðim.
Kurtuluyorum derken,karanlýgýn soguk kollarýndan... Ümit dolu yüreðim sýmsýcak sevdan ile yanýyorken, Birden silkindim,apansýz derin uykudan, Gözlerimde sis,baþýmda kardan aklar ve ... gönlümü titretiyor ZEMHERÝ soguklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.