Düþlerimi böldün ikiye bir yaný uçurum bir yaný þiraze... Sen tuttun, uçuruma yapýþtýn ellerin kanamakta idi ve gözlerin, ýzdýraptý uzaklara düþmüþ
’uçurum çiçeðim’ çölde yalnýzca çöl çiçeði yetiþir bilmeliydin...
Yüreðime ektiðin serpintilerdi nemli bu yüzdendir iþte gözlerim hep elemli.
Dinlemeliydin... Aþka söz geçmez, Seven kýskanýr dalga geçilmez uzanýp çarýklarýmý aldýðýmda elime gitme diyorsun ’oysa çoktan düþmüþtüm ben,uzak mesafelere’
iþte böyle; aðlasak geri gelmez sevdalardan geçtik biz üþüdük öylesine kan ter içinde geçen gecelere inat kýzla boyanmýþ gecelerde yokluðun resmini çiziyoruz
bir yaný sen bir yaný cehennem... Sosyal Medyada Paylaşın:
muratkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.