YALAN SEVDALAR

Yürekte birikerek, dudakta alevlenen
Sevdalý kirpiklerden, nur damlalarý düþer
Saadet sarayýnda, bekledikçe devlenen
Beste beste hayaller, akar sel olur coþar

Kör bir zamanda sevda, kurþunlarken geceyi
Hicranýn çýðlýklarý, vuslata kan kusturur
Nice hiçler uðruna, kaybettiði eceyi
Özleyerek kahreder baðrýna taþ bastýrýr

Vakitsiz bir ecelin, eline düþen gözler
Aðlarken izi kalýr, yüzde derin çizgiler
Yolarýnda beklerken, hakka dualý sözler
Semavatý dolaþýp, sitem olur ezgiler

Saplanmýþken hayaller, anýlarýn vehmine
Mazlum yürek incinir, vasfýna sýðmaz kelam
Has bahçede kurursa, lale, erguvan, mine
Ýþtiyak ateþiyle, anlamaz yansa âlem

Gönül yare ulaþmaz, yaz ve bahar aðlarsa
Derdin devasý yoktur, hayat artýk tuzaktýr
Virane mevsimlerde, leyli Nehar aðlarsa
Mutluluk meçhuller de, Saadetse tuzaktýr

Mah cemalinden mahrum, eller duaya koþar
Yürekler hasret çeker, hüzünlü edalýdýr
El açýp yaratana, diller duaya koþar
Bu ýssýz vadilerde, mecnundur sevdalýdýr

Aþk beklerken sabahý, hasretin elçisidir
Sonu gelmeyen vuslat, gül dalýnda har olur
Gafil olan sevgiler, firkatin yolcusudur
Sancýlý geceler de, yokluða mazhar olur

Ýnsafý yoktur aþkýn, bitiþe gider her an
Kerbela günü gibi, öne düþer baþlarý
Aylar ve yýllar boyu, ahu zarda ki zaman
Kaç bin ömür bitirir, dökerek son yaþlarý

Muzaffer TEKBIYIK

Sosyal Medyada Paylaşın: