"kor alevler yanarken öptüðün dudaklar
þimdi aþkýn küllerine aðýtlar savurmakta"….
ey sevgili
ölü bir aþkýn topraðýna gömsem yalnýzlýðýmý
dalsam derinlerine
avuç avuç topraðýný koklasam
uzanýp alsam baþýmýn üzerinde
çýrpýnýp duran
kanadý kýrýk kuþlarýn çýðlýklarýný…
yaðmur olup yaðsam,
süzülsem gözlerine….
yeniden
bir tohum atsam,
bedenine
sürgüne gidermiydim hücrelerine…
koklarmýydý saçlarýmý nefesin
gecenin aynasýna bakmadan ay,
seviþmeden yýldýzlar
dokunmadan dil dudaða
okþarmýydý ellerin
beyaz bir gülün çið tanesinde titremesin de…
ey sevgili
limandan uzaða düþtü bütün gemiler
düþlerim/izsiz..
koynuma aldýðým öksüz korkularýmý bir bir
sarmaladým
derin kuyulara attým senden baþka ne varsa ruhumda
...çýplaðým..
ellerim mi kirlenmiþ zaman tortusunda
Çizgiler mi eklenmiþ alýn yazýma
yol mu kýsalmýþ
menzil mi yakýn…?
s/en gerçeðimdin
gözlerimde gördüðüm
Þimdi adýn içimde ki en kördüðüm...
el izlerimizden
anýlara
dökülen zamandý yaprak yaprak
sürüklenen hayat peþinden, sebil ziyan…
soluduðum
yokluðunda
Ölümdür…
ve…
biraz daha nefes/sen/sizliktir
ç/ektiðim…
YILDIZ