Günahým neyse aþk uðruna,
Yalnýzlýðý giyiyorum þuhursuzca.
Sen,her kelimemin sonunda yine sen,
Ezberliyorum yüzünü yaðmurlarda pencerimin buhusuna.
Bir kurþun yolunu senden almýþ,
Kayýtsýz þartsýz kesilir yüreðimden.
Üþüyorum yalvarýþlarýn ötesinde kaldým,
Yinede sen...
Sigaramýn dumanýnda seni çiziyorum,
Aþk buymuþ meyersem keþke demiyorum.
Unutmuþum gülüþleri kýskandým
Sokaktan geçen küçük bir çocukta.
Arsýz,utanmaz kalbim çekinmiyor dilimde tek kelime yine sen.
Yudumladýðým kahvemin sýcaklýðýnda sen olmasanda,
Yada bir dilim ekmeðin lokmasýnda,düðümlensende boðazýma,
Yinede sen...
Eksilmiyor ki sözlerim,bir tek kelimede bitiyor noktam,
Senle hýrçýn kalmýþ sevda yüklü bulutumda.
Olsun ecelim bile olsa hayata eþ deðerimsin
Aþkýn hazana yazmýþsa yazýn sýcaðýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.